Michelle, ma belle,
sont les mots qui vont tres bien ensemble, tres bien ensemble.
Ήχοι έντονοι... ο ήχος από τις διαδηλώσεις, ο ήχος από τις πόρτες των 2 διαμερισμάτων, ο ήχος από το πάρτι... Hχοι ανεπαίσθητοι... ο ήχος από τον αναπτήρα καθώς ανάβει το τσιγάρο, ο ήχος από το άνοιγμα του μπουκαλιού με το ουίσκι, ο ήχος την ώρα που απλώνεται το... σκοτάδι! Ήχοι βουβοί μα συνταρακτικοί... ο νέος που αναζητά την ηρεμία του και προσπαθεί να απαλλαχτεί από υπαρκτά και μη βάρη έχοντας μεγάλες τάσεις φυγής. H μητέρα από μια άλλη, πιο αυστηρή, εποχή, με έντονη προσωπικότητα που καταπιέζεται, με την ασφυκτική αγάπη για το γιο της, θέλοντας να σπάσει τα δικά της δεσμά. Η νεαρή κοπέλα ερωτευμένη και έγκυος, με όνειρα που τα κρύβει καθώς υποδύεται τη φιλελεύθερη με σκοπό να κρατήσει τη σχέση της. Ο αδερφός και φίλος που προσπαθεί να γίνει αντιληπτός, στην οικογένεια, στους φίλους, στη κοινωνία, στον ίδιο του τον εαυτό. Η φίλη(?) της μαμάς... του μπαμπά... του γιου... αλλά όχι του εαυτού της. Και όλοι αυτοί οι ήχοι καλύπτονται από μουσική με στόχο να αναδειχτεί ο ήχος του όπλου.
Μια υπέροχη παράσταση που συνταράζει τον καθένα ξεχωριστά, τον κάνει να σκέφτεται για πράγματα που έχει δεί, ζεί, πιθανόν να ζήσει και όλα αυτά έχοντας και μια ιδιαίτερη αίσθηση του χιούμορ.
Παίζουν με αλφαβητική σειρά: Μάνος Καρατζογιάννης, Τηλέμαχος Μούσας, Χρύσα Σπηλιώτη, Νικόλας Στραβοπόδης, Ηλέκτρα Τσακαλία, και η Τάνια Τσανακλίδου.
Οι παραστάσεις τελειώνουν στις 20/4/2008.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου