Η Τάνια Τσανακλίδου άφησε για λίγο τη θαλπωρή του Πηλίου και επέστρεψε στο «Γυάλινο Μουσικό Θέατρο». Με ροκ διάθεση κaι αφοπλιστική ειλικρίνεια, ανέτρεψε τη μέχρι τώρα εικόνα της σε μια απρόσμενη παράσταση.
Μαζί της ο Blaine Reininger των Tuxedomoon.
της Πάτιας Ιορδανίδου
Άμεση, θεατρική, γλυκιά και ειλικρινής. Τα αναπόσπαστα στοιχεία της προσωπικότητας της Τσανακλίδου περνάνε, διαχέονται και φωτίζουν όλη την παράσταση, που έχει τίτλο «Από το άλφα ν’ αρχίσω» και άλλοθι –αν αυτό χρειάζεται– το νέο της δίσκο «Προσωπογραφία». Ταυτόχρονα, εμφανίζεται και πιο ροκ, και αποκαλυπτική. Η Τάνια θέλησε να βγάλει από πάνω της, λοιπόν, τα «παλιά της ρούχα» και να φορέσει καινούργια και καθαρά. Για του λόγου το αληθές, μας ταξίδεψε σ’ ένα παλιό ηχογραφημένο κομμάτι και αμέσως μετά μας ζήτησε να το σβήσουμε από τη μνήμη μας. Είναι αλλιώς τώρα εκείνη και η μουσική της, όπως είπε. Μέρος του καινούργιου της εαυτού και ο δίσκος «Προσωπογραφία». Μερικά από τα κομμάτια μάς άρεσαν πολύ και τα ξεχωρίσαμε: το «Εγώ για δύο», σε σύνθεση και στίχους του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου και της Ελεάνας Βραχάλη, ενώ το «Παράδεισος» είναι δημιούργημα του Θοδωρή Οικονόμου και του Σταύρου Σταύρου. Παράλληλα, η Τσανακλίδου ακούμπησε σε παλιές και αγαπημένες συνεργασίες της με τους Μιχάλη Δέλτα («Λύκε-Λύκε», «Άσφαλτος», «Μια αγάπη μικρή») και Σταμάτη Κραουνάκη («Ζελατίνα», «Μοίρες») και κινήθηκε σε θεματικούς άξονες όπως ο χρόνος, η μοναξιά, ο έρωτας, οι διαψεύσεις και οι ψευδαισθήσεις. Με ύφος (υπερβολικά για κάποιους) τεατράλε, δεν φοβήθηκε να εκτεθεί ή να μας φανερώσει μικρές αλήθειες και τρωτά σημεία της ζωής της προκαλώντας αυθόρμητο γέλιο (ίσως λίγο πικρό σε κάποια σημεία). Στις μικρές ανάσες ανάμεσα στα τραγούδια μάς διηγήθηκε προσωπικές και βιωματικές ιστορίες με… καφετζούδες και χαρτορίχτρες, τις οποίες συμβουλευόταν «περί έρωτος και άλλων δαιμονίων», ιστορίες γενεθλίων σε κρίσιμες ηλικίες που επιβεβαίωναν το φθαρτό του χρόνου. Σε αυτό το σημείο ταίριαξαν απόλυτα τα τραγούδια «Μεγάλωσα», «Πάτωμα» και «Μαμά Γερνάω».
Στο πλευρό της ο Blaine Reininger, ο οποίος έδωσε μια διαφορετική νότα στο πρόγραμμα. Ο εκπρόσωπος της new wave/ηλεκτρονικής μουσικής έκανε την ατμόσφαιρα πιο… ηλεκτρισμένη, συνοδεύοντας την Τάνια άλλοτε με μπαλάντες κι ένα βιολί κι άλλοτε με πιο δυνατές ροκιές. Ακούσαμε το «Jinx» του συγκροτήματός του, τα «Ι put a spell on you» και «Roxanne», καθώς και το ψυχεδελικό «White Rabbit», το οποίο τραγούδησε με διαφορετική ενορχήστρωση και διακωμώδησε φορώντας ένα… κεφάλι λαγού!
Για το ανκόρ, το οποίο ο κόσμος απαίτησε χωρίς να το διαπραγματευτεί, δεν είχαν προετοιμαστεί, αφού δεν ταίριαζε –σύμφωνα με τα λεγόμενα της Τάνιας– σε μια τέτοιου είδους παράσταση. Ωστόσο, δεν της ήταν καθόλου δύσκολο να αυτοσχεδιάσει και με την ορχήστρα της να ικανοποιήσουν το κατάμεστο –κυρίως από 40άρηδες και κάτι– «Γυάλινο» με τα τραγούδια «Αυτή η νύχτα μένει», «Ne me quitte pas» και «Ο ανθρωπάκος», που ξεσήκωσε το πλήθος, όντας πιο επίκαιρος από ποτέ!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου