tag:blogger.com,1999:blog-4979375746332244494.post2008868282752107778..comments2023-05-02T18:30:10.154+03:00Comments on Τάνια Τσανακλίδου: portal.activeradio.gr - 08/06/2008Unknownnoreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-4979375746332244494.post-38735738290957601022008-12-14T20:04:00.000+02:002008-12-14T20:04:00.000+02:00Εγώ πάλι διαβάζοντας το εν λόγω κείμενο δεν βλέπω ...Εγώ πάλι διαβάζοντας το εν λόγω κείμενο δεν βλέπω το συντάκτη αρνητικά "προκατηλειμμένο" απέναντι στους τρεις καλλιτέχνες...ίσα ισα, διαβάζω για δίσκο που <I>"κύρωσε τη "σχολή Κραουνάκης-Νικολακοπούλου", συμπυκνώνοντας όλα τα προτερήματα και αποκλείοντας τα ελαττώματα της καλλιτεχνικής περσόνας των δύο δημιουργών. Η Τσανακλίδου λειτούργησε ως καταλύτης και το κράμα προέκυψε, συν το χρόνω, ένας από τους κλασικούς ελληνικούς δίσκους του περασμένου αιώνα."</I>, για τον συνθέτη ο οποίος <I>"μαγειρεύει" στο πιάνο επιρροές και δάνεια από χίλιες δυο ενδημικές και ξενόφερτες πηγές, "ευφυέστερος των μαθητών που ...κλέβουν" (για να παραφράσουμε μια δική του δήλωση), γράφει συμπαγείς μελωδίες που αναμετρώνται στα ίσα με την δημιουργική του φλέβα και δηλώνουν ιδία καταγωγή"</I>, για τη στιχουργό <I>"άλλη μεγαλη νικήτρια του εαυτού της στην εν λόγω εργασία"</I>, και πάνω απ' όλα για την Τάνια μας <I>"συνέβαλε στην δημιουργία του δίσκου με τον δικό της καλλιτεχνικό κανόνα, ξεχωριστής ιδιοσυγκρασίας. "Φόρεσε" τα τραγούδια και τα μετουσίωσε στη μορφή που χαρακτηρίζει τον ερμηνευτικό της τρόπο: τρίλεπτα μονόπρακτα, τραγουδώντας με τα σπλάγχνα. Χρωματίζοντας τη φωνή της με τη σωματική ένταση που απαιτούσαν οι στίχοι και η μουσική, άλλοτε με μειδίαμα και άλλοτε σπαρακτική, έχει (και σε αυτόν το δίσκο) απόλυτη επίγνωση της λειτουργίας του καλλιτέχνη που εκτίθεται – χωρίς να απαιτεί τη συνενοχή."</I> Διακρίνω μια άποψη που προσπαθεί να είναι όσο πιο αντικειμενική και νηφάλια γίνεται, και κυρίως με αγάπη για την Τάνια - εξού και το σχόλιο για καλλιτέχνη που προτίμησε τον πειραματισμό από τη σίγουρη οδό και την επιτυχία που θα του εξασφάλιζε η καλλιτεχνική σημασία του δίσκου. Διακρίνω εκτίμηση χωρίς φανατισμούς, πίστη χωρίς πόρωση...και χαίρομαι που η ιδιαίτερη αγάπη που μπορεί να τρέφουμε για τους καλλιτέχνες δεν μας εξαναγκάζει να τους θεοποιούμαι κιόλας.<BR/>Η Τάνια ήταν και είναι εδώ με τη φωνή και την ψυχούλα της να γυμνάζει τις δικές μας χωρίς ανταλλάγματα.<BR/><BR/>Χαρά<BR/><BR/>ΥΓ: Καλώς σας βρήκα!Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4979375746332244494.post-55343007521754464982008-09-09T03:39:00.000+03:002008-09-09T03:39:00.000+03:00Δεν μπορω να καταλαβω ακριβως το γιατι γραφτηκε το...Δεν μπορω να καταλαβω ακριβως το γιατι γραφτηκε το συγκεκριμενο κειμενο το οποιο διαπνεεται σε πολλα σημεια του απο ενα τονο ειρωνιας ανευ ουσιας.Μιλωντας αρχικα για την συχνη προσπαθεια-αυτοσκοπο του κραουνακη και της νικολακοπουλου να εντυπωσιασουν και να εκπληξουν,μηπως θα επρεπε να σκεφτει ο κειμενογραφος οτι οι δυο δημιουργοι με την παρουσια και την προσφορα τους στον χωρο δεν εχουν αναγκη να "δειξουν" τιποτα παραπανω απ αυτο που ειναι?Σαφως και οι δυο εχουν κανει στην πορεια τους λαθη αλλα προς θεου αν σε δυο τετοιους δημιουργους δεν μπορουμε να συγχωρεσουμε το ατοπημα αλλα τους περιμενουμε στη γωνια να τους πυροβολησουμε λες και ειμασταν ετοιμοι απο καιρο.Οσον αφορα τωρα στην πορεια της τσανακλιδου η οποια τραγουδα 4 τραγουδια απ το "μαμα γερναω" σε καθε εμφανιση της ούτως ώστε με κάθε ανανέωση του ακροατηρίου να υπάρχει συνεχής αναφορά στην ύπαρξη του δίσκου οπως λετε θα επρεπε να ξερετε αν ειχατε παρακολουθησει την πορεια και τη λογικη της οτι το "να πουλαμε δισκους" και να θυμιζουμε σε ολους την παρουσια μας δεν ειναι οι στοχοι της.Στις παραστασεις της τραγουδαει τραγουδια δικα της καθως και δουλειες αλλων,τραγουδαει ο,τι ενεργοποιει το συναισθημα της γιατι μονο αν συγκινηθει η ιδια θα μπορεσει να συγκινησει και μας.Θα επρεπε επισης να ξερετε οτι δεν ειναι μονο 4 τα τραγουδια του δισκου που μας "υπενθυμιζει" αλλα πολλα περισσοτερα τα οποια εναλλασσονται αναλογα με τις περιστασεις και τις απαιτησεις των παραστασεων.Τελος,μιλησατε για το πολυσυζητημενο προφιλ καριερας.Ευτυχως η δυστυχως καθε καλλιτεχνης διαλεγει με διαφορετικο τροπο να χτισει αυτον τον τιτλο.Και η τσανακλιδου δεν εχει καμμια εσωτερικη αναγκη να τραγουδαει για να προωθει τους δισκους της μανατζαροντας ετσι καλυτερα τον εαυτο της.Το μαμα γερναω δεν το μαθαμε επειδη "επαναληψη μητηρ πασης μαθησεως" ουτε κραταμε την τσανακλιδου στην καρδια μας επειδη μας υποσχεται καθε χρονο να βγαζει κι ενα cd πιστη στα δισκογραφικα συμβολαια.Μηπως θα επρεπε να αρχισει ο καθενας μας να κοιτα και λιγο πιο ουσιαστικα στην ουσια των πραγματων?Και μηπως η εικονα του καλλιτεχνη πρεπει να παψει να ταυτιζεται με αυτη των προιοντων στις διαφημισεις τα οποια ικανοποιουν η οχι τις προσδοκιες μας?Δε δηλωνω ουτε γνωστης της λειτουργιας της δισκογραφιας ουτε ψυχολογος των κινησεων της τσανακλιδου.Ειμαι απλως απαιτητικος και οχι επικριτικος θεατης που προσπαθει να βλεπει και λιγο πιο περα και να συγχωρει τα οποια λαθη δε γινονται σε βαρος του αληθινου συναισθηματος.Στην περιπτωση λοιπον του μαμα γερναω και της ερμηνευτριας του η τεχνικη γραφης του κειμενου σας με τη μορφη του "ναι μεν,αλλα.." δεν προσθετει κατι στην σφαιρικοτητα του απλα μας ενεργοποιει υπερ του "ναι" και μας ωθει να βρουμε μεσα μας γιατι αρνουμαστε το "αλλα"..Γιατι το μαμα γερναω και ολη η πορεια της ερμηνευτριας του εξαργυρωνεται-για να χρησιμοποιησω τη δικη σας εκφραση-καθε φορα που η τανια ψιθυριζει,χορευει τους στιχους του,τραγουδαει τραγουδια δικα της και αλλων,μας διαβαζει παραμυθια,μας νανουριζει,μας μαλωνει που αργησαμε,μας υπενθυμιζει πως ο καλλιτεχνης δεν ειναι οργανο κανενος,μας γελαει κανοντας σαρδαμ στα λογια,μας συγκινει κανοντας την ψυχη κραυγη.<BR/>Και ενω οι δισκογραφικες εταιρειες θα πουλανε προφιλ καρριερας σε χρυσους φακελους,<BR/>Η αλεπου του μικρου πριγκηπα θα προετοιμαζει για παντα τη ζωη της σαν μια τελετη.<BR/>Ο λυκος θα δαγκωνει το χερι κι υστερα θα γλειφει την πληγη με απεραντη αγαπη.<BR/>Το ENVY θα κανει party με trans-electro.<BR/>Το φως θα πεφτει κοκκινο βαθυ.<BR/>Εκεινη θα λεει "μαγκια μας"<BR/>Εμεις θα φωναζουμε "γεια σου τανια"<BR/>και θα μαστε απολυτα σιγουροι οτι ποτε,ποτε δε μας χαριστηκε.<BR/><BR/>irinaAnonymousnoreply@blogger.com